Erzurum’da yapılan bir araştırma, insanların birbirleriyle neden komşuluk yapamadığını gözler önüne serdi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği 3. Sınıf öğrencileri tarafından yapılan araştırmaya göre; insanlar komşuluk bağı istiyor, ancak ilk adımın sürekli karşı taraftan gelmesini bekliyor.

Mahalle ve sokak kültürünün apartmanlar arasında kaybolmaya başladığı Erzurum’da yapılan araştırma, komşuluk ilişkilerinin neden zayıfladığı yönündeki sorunun yanıtını ortaya çıkarttı. Atatürk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Okul Öncesi Öğretmenliği 3. Sınıf öğrencilerinin Erzurum’da yaptığı araştırmada, apartmanlarda ve sitelerde yaşayan insanların komşuluk ilişkilerinde ilk adımı hep karşısındakinden beklediği, ancak bu adım atılmayınca herkesin bir kenara çekildiğini ortaya koydu.

ARAŞTIRMADAN İLGİNÇ SONUÇLAR

Araştırmada ayrıca, anne ve babalarının birbirleriyle iletişim kurmayan çocukların da birbirlerine karşı mesafeli davrandığının gözler önüne serildiği araştırmaya göre;

ebeveynleri komşuluk yapmayan çocuklar da birbirleriyle iletişim kurmuyor ve oyun oynamıyorlar. Araştırmada ortaya çıkan bir başka sonuç ise, kalabalık aileler kendi aralarında iletişim kurunca, diğer aileleri görmezden gelmesi yönünde oldu. Komşuluk ilişkilerinin zayıflamasında bir başka etken faktörün ise, dini ve kültürel yozlaşma olduğu ifade edildi. Komşuluk ilişkilerinin ve komşu hakkının çok büyük bir öneme sahip olduğu İslam dininde, Müslümanlara sürekli komşularla iyi geçinilmesi yönünde tavsiyelerde bulunulurken, günümüzde dini değerlerin geri plana atılıyor oluşu, doğrudan komşuluk ilişkilerini de zayıflatmış oluyor.

UZMANLAR BU KONUDA NE DİYOR?

Uzmanlara göre; komşuluk ilişkilerinin zayıflamasındaki en büyük faktörü kitle iletişim araçları oluşturuyor. İnsanların birbirleriyle doğrudan iletişim kurmak yerine kitle iletişim araçları ve sosyal medya üzerinden kendilerine sanal bir çevre oluşturduklarını kaydederek, “Aslında günümüzde tam bir iletişimsizlik hali yaşıyoruz. Güya teknoloji sayesinde birbirimizle sürekli iletişim halindeyiz; ancak bu kesinlikle doğru değil. Çünkü kendimizi resman küçücük bir ekranın içerisine hapsetmiş durumdayız. Somut, temasa dayalı ve doğrudan iletişimi mümkün hale getiren komşuluk ilişkileri, ne yazık ki bu döngü içerisinde eski sinerjisini kaybediyor. Eskiden aynı mahalledeki çocuklar bile birbirlerine tanıyorken, şimdi aynı apartmanda yaşayan çocuklar bile birbirlerini tanımıyor. Çünkü komşu ebeveynlerin dahi birbirleriyle iletişiminin olmadığı bir ortamda yetişiyor, büyüklerinde ne görüyorlarsa onu uyguluyorlar” diye konuştular.